We hebben het hier echt zo naar ons zin....

23 januari 2013

Sonja werd vanochtend om 5.45 zwaar wakker. Ze droomde over slangen in haar bed en werd verschillende keren schrikkend wakker. We gingen vroeg uit de veren omdat Cees vanochtend ging diepzeevissen. De vangsten waren de afgelopen week slecht omdat het water te helder is. Ook al waren de vooruitzichten niet zo best, Cees wilde het toch proberen. De zon kwam op toen hij in het water twee grote schilpadden zagen vrijen .... maar daar kwam Cees niet voor. De vangst was uiteindelijk 3x jackfish in 3 verschillende maten. De grootste vis leverde de meeste weerstand op en het gevecht duurde 20 miniuten. Het vissen was geslaagd maar wel zwaar doordat je constant je evenwicht moet vinden in de golven. Met een rotgang kwam de boot het strand op en de toeristen kwamen massaal kijken. De toeristen die kwamen kijken moesten eerst met de vangst op de foto dus Cees stond zelf in de rij om met zijn jackfish op de foto te gaan. De vis zou 's avonds op de barbeque gaan maar Cees heeft bedankt voor het diner.

Sonja was aan wal gebleven omdat ze de trip van Cees niet wilde 'verzieken'. Ze begon de dag bij zonsopgang te joggen in de branding samen met vele locals. De temperatuur was goed maar op de blote voeten en een ander klimaat was het toch pittig. Daarna bij een restaurantje in de tuin de vele verhalen geplaatst op waarbenjij.nu. Helaas was de internetshop nog niet open dus moest het allemaal om de smartphone, pffffff. Nog even cricket gekeken vlak bij het idyllische stationnetje met maar 1 spoor en geen spoorgangoverweg. Ze werd alleen een beetje gek van de dorpsgek. Een oude man met een kromme rug en alleen nog 2 rotte tanden in zijn mond vroeg constant om een pen. Als we dat geweten hadden, hadden we honderd pennen meegenomen, iedereen vraagt hierom. Maar we hebben nog maar 1 pen dus helaas voor hem.

Samen nog een bakkie pleur genomen en Cees onder de douche gezet zodat we om 12.15 op het de treinstion klaar stonden voor de trein. We vervolgende onze reis vandaag naar Anuradhapura, een stad in het centrum van het land. Zittend in het pad van de uitgang (waar de deuren nooit dicht gaan) namen we afscheid van het strand. Het was maar goed dat we vandaag geen nette kleding aan hadden getrokken want de rit doorbrengen op je backpack op de grond is het niet mogelijk om schoon te blijven. Na een uur naderde we het station van de hoofdstad Colombo. Een paar mensen stapte uit de trein dus we moesten snel onze techniek toepassen om 2 stoelen in te bemachtigingen. Gelukkig was het gelukt en speelde Sonja kiekeboe met een klein ventje terwijl Cees even in dormenland was. Het was een lange rit maar aan eten en drinken hoef je niets te kort te komen. Zoals in elke bus en trein zijn er altijd mensen die langs komen met een mand vol met water, cola, koffie, manderijen, pinda's, warme snacks, koude snacks of koekjes. Voor een paar cent kan je je maag vullen. We hadden weer veel aandacht van de locals en uiteindelijk om 19.30 uur stapte we uit. We pakte de eerste de beste tuktuk om een slaapplaats te vinden. Het eerste de beste guesthouse hebben we onze tassen gedropt. We waren niet veel eisend omdat we gaar waren. Gelijk een hapje gegeten en met wat andere reizigers informatie uitgewisseld. We zouden vroeg naar bed gaan maar het was zo gezellig dat het toch nog een latertje werd.

24 januari 2013

Het bed was te kort voor Cees en het muggennet was ook te klein dus opzoek naar een nieuw guesthouse. Een tuk tuk chauffeur wist een leuke lodge met een gezellige tuin en daar zijn we ook naar toe verhuisd. Na het ontbijt zijn we met dezelfde chuaffeur op pad gegaan. Cultuursnuiven in de ruinestad Anuradhapura, de eerste hoofdstad van Sri Lanka. Deze stad die staat op de Unescolijst hebben we verschillende stoepa's bewonderd. De ene nog groter dan de andere. Even denken of we rechts of links om de stoepa (half bolle vormig bouwwerk met rechthoekig bovenstuk) moeten lopen...o ja het is met de klok mee en uiteraard op blote voeten (ook in elk slaapplaats wordt dit verwacht). De 1900 jaar dagoba van Abhayairi van 75 hoog is de hoogste stoepa van de regio. Voorheen wad deze stoepa 120 meter hoog maar hij is meerdere malen ingekort. In de tempels bij de stoepa's staan of liggen altijd mooie boedha's die mooi en kleurrijk zijn geverfd. In een stripverhaal op de muur wordt de historie van de dagoba verteld. Voor de boedhisten is deze stad een van de heiligste plaatsen van het land en misschien wel van heel Azie. We zagen veel monniken uit andere delen van Azie en veel Pelgrims in witte gewaden bij de tempels en stoepa's. Er zijn hier ook veel scholen waar het uniform helemaal wit is. Vaak zijn er aparte meisjes- en jongensscholen. Op zondag gaan veel kinderen ook nog naar de boedhistische school. We hebben de Kuttam Pokum, een 1200 jaar oude rituele badplaats hebben we vandaag bezocht. We hadden wel zin in een bad maar helaas zat het bad al vol met vissen en schilpadden. Tientallen hoofden sieren het platform van de dagobe Uvanveliseya welke we vandaag ook hebben bezocht. Wij zijn gek op olifanten dus dit vonden wij erg mooi. We zijn over verschillende maanstenen gelopen bij boedhistische tempels. Het zijn halfronde vloermatten met diverse dierensymbolen. De symbolen stellen de levensfasen voor en als je er overheen loopt is dit een symbolische reiniging. De Sri Maha Bhodi hebben we ook bezocht. Dit een een reusachtige Bodhiboom die bijna 2300 jaar oud. Dit is de heiligste boom ter wereld omdat een loot van de boom waaronder Boeddha 2500 jaar geleden in het Noord-Indische Bodh Gaya de verlichting bereikte en in 244 voor Christus door de zus van de monnik Mahinda naar Sri Lanka gebracht. Hier waren veel pelgims aan het bidden en hier hebben wij ook bloemen neergelegd en een kaarsje aangestoken voor geluk. Bij elke bezictiging staan hier veel militaire, dit is omdat de Tamil strijders in het verleden hebben geprobeerd hier een aanslag te plegen. De militairen zijn voor ons wel heel aardig en lachen aardig naar ons. Nu we zo veel heilige plekken in Sri Lanka hebben bezocht moeten we bijna wel boedhist worden......... Ook monniken uit Cambodja kwamen we hier tegen en hebben even een praatje gemaakt over Ankor Wat. We hebben nog veel meer bijzondere plekken bezocht maar naar 6 uur bezichtingen hadden we het wel gehad. Terug bij het guesthouse lekker gezeten met een biertje en een hapje eten. Met medereizigers lekker zitten ouwehoeren en deze keer niet te laat naar bed gegaan.

25 januari 2013

We waren klaar met de cultuur en wilde weer naar de natuur. We zijn met de bus naar Sigiria gegaan. We zijn hier al eerder geweest voor een dagtrip naar de rots maar de natuur is hier erg mooi en we vonden het waard om hier naar toe te gaan omdat het maar 2 uur reizen is. De rit ging snel en door een Canadese jongen die we gisteravond gesproken hadden we een leuke lodge gevonden. Ook de Canadese jongen was hier beland en hebben we samen gelunchd. Sonja had het eindelijk weer eens voor mekaar..... Cees op een fiets. De lodge eingenaar had een route op papier voor ons gezet en konden op pad. We hebben met de Canadese jongen een leuke fietstocht gemaakt op gammele fietsen naar een mooie rots. Na 2 keer verkeerd gereden te zijn kwamen we aan bij een tempel. We gingen maar weer eens trappen lappen. Met een uitdagende klim over grote rotsen kwamen we uiteindelijk op de top van de rotspartij en hadden we een prachtig uitzicht op de 'De Sigaryia Rots'. Met alleen een paar locale toeristen hebben we daar een mooie rustpause genomen. We moesten snel weer terug fieten om niet in het donker 'thuis' te komen. Onze lodge hebben in totaal 4 kamers en zit vol. Met alle bewoners hebben we met arrack een heel gezellig avond beleefd.

26 januari 2013

In de ochtend zaten we met alle bewoners van de lodge, een jongen uit Chili, een jongen uit Canada en een stel uit Engeland/Australia aan de ontbijttafel. We gingen opnieuw een fietstochtje maken door de omgeving, Cees had de smaak te pakken. Met z'n allen hebben we weer mooie plekken gezien in de omgeving. Op de terugweg aan de kant van de weg lekker een kokosnoot gedronken en gegeten samen met kokosroti. Bij aankomst bij de lodge stond een jeep al op ons te wachten. Het leek wel een schoolreisje. De jeep bracht ons naar het Eco National Park. Dit park heeft iets lager groen waardoor je eerder olifanten kan spotten. Scheurend met de jeep waar je in kan staan zagen we de eerste olifant met een babyolifantje al staan. We gingen van het pad af om zo dicht mogelijk deze fasineerde beesten te zien, wouw!. We moesten onderweg nog even stoppen om een andere jeep uit de modder te trekken. Daarna hebben we een aantal familie's olifanten gespot, ene nog dichterbij dan de andere, geweldig! Bij een rots mochten we uitstappen om bovenop te genieten van het mooie uitzicht, groen en bergen waar we olifanten in de verte zagen grazen. Uiteindelijk hebben we meer dan 20 olifanten gespot. Op de terugweg op de weg hadden we nog een toetje. Nog een grote kudde olifanten stond vlak bij de weg. We hebben de olifanten weer van dichtbij kunnen bewonderen terwijl de zon onderging. Terug bij het guesthouse een douche gepakt om daarna met z'n alle aan tafel te gaan. De vrouw des huize had een heerlijke maaltijd voorbereid. Het gezin van de lodge is ontzettend aardig en we voelen ons hier helemaal thuis. Heel toevallig waren de Australische meid en de jongen uit Chili vandaag jarig. We hebben er een leuk feestje van gemaakt.