Trekking op nieuwjaarsdag van de Tamil

13 januari 2013

We hebben lang geslapen, dit hadden we ook wel nodig na ons avontuur van gisteren. De eigenaar van het guasthouse van Nadia ging vanochtend naar de zondagmarkt in Bandarawella. We mochten meerijden dus dat sloegen we niet af. De markt met bijna alleen maar groente en fruit was groot, druk, gezellig en een hoop geschreeuw. Veel soorten groenten en fruit konden wij niet thuis brengen en kregen overal uitleg over. De snacks van Sri Lanka zijn soort bladerdeeghapjes met verschillende pittige vullingen, we hebben ze allemaal even geproefd, Sonja eet toch liever een bitterbal.

De eigenaar bracht ons naar een lokale massagesalon waar onze spierpijn eruit gemasseerd werd. Met handen en voeten communiceren deze keer want ze spraken hier geen Engels. Ook deze keer gingen we voor het hele pakket en ook hier was het weer genieten. Terug bij het guesthouse moesten we de in omstreken bekende chococadetaart van zijn vrouw wel proberen. Het was inderdaad een heerlijk stuk taart.

Eind van de middag hebben we een kleine wandeling door de omgeving gemaakt door de mooie natuur en een biertje gedronken bij een tentje met uitzicht over de Ella Cap, die bekent staat om zijn vergezichten.

In de avond aten we weer in het dorpje en hebben we daar met nog drie Fransen (eigenlijk 1 Fransman, want de andere twee spraken geen Engels) de avond afgesloten met Arrack, de sterke drank van Sri Lanka. Het was half twaalf toen we het restaurant verlieten en door het pikke donker naar ons guesthouse liepen. Nu maar hopen dat onze 'ouders' nog wakker zouden zijn want in Sri Lanka sluit nagenoeg alles om 22.00 uur. Na wat tasten in het donker konden we ons huis nog in, ze zaten op ons te wachten.

14 januari 2013

Vanochtend na ons heerlijke ontbijtje (banenenpannekoek) werden we door de man van het guesthouse van Nadia 10 kilimeter van Ella gedropt voor een trekking. Wat is het hier toch prachtig. Hoge bergen, theeplantages, vele watervallen en kleine berghuisjes waar deze omgeving om bekent staat. Onderweg kroop er 20 centimeter van Cees zijn voeten een 2 meter lange cobraslang (die hier veel voorkomen) voorbij, de meiden gilden van de schrik, hillarisch. Bij nadere inspectie van Cees bleek het een rattenslang te zijn. We vervolgde onze tocht over allerlei obstakels en in de hete zon was het een zware klim. Cees had de panoramafunctie op zijn telefoon ontdekt dus dat beloven mooie foto's. Na 5 kilometer kwamen we aan bij een klein autentiek dorpje waar de tijd heeft stil gestaan. De Hindoe muziek galmde door de bergen, dit gaf echt een speciaal sfeertje. We waren echt op de juiste tijdstip op het juiste moment want hier vierde het dorpje het Nieuwjaar van de Tamils. Een hele delegatie Hindoes liepen van een berg het dorpje in met veel muziek en ritmisch gedans. Twee dragers voorop droegen een beeld van de god Kalie naar beneden, dit is een van de vrouwen van Shiva. De mensen en kinderen waren mooi gekleed in witte doeken, gekleurde hoofdbanden en kleurrijke schminck. Bij aankomt van de delegatie in het dorpje werden we gevraagd om de dans van Kadum (de duivel) bij te wonen. Kadum is een verkleede man in een soort apenpak van jutte zakken en een hout rood masker en een houten rode drietand in zijn hand. De duivel ging heftig dansen en het zag eruit of hij bezeten was, de dorpsoudste greep de duivel bij zijn voorhoofd en probeerde de duivel een soort van te kalmeren. Het duivelse figuur stond helemaal te trillen en viel op de grond maar werd opgevangen door de mannen om hem heen. Leken wel Afrika praktijken die je op tv voorbij ziet komen. We kregen een tikka (stip) op ons hoofd gedrukt van de dorpsoudste ter bescherming en kregen ook nog een pakketje met rijst en curry mee voor onderweg. Wat was dit speciaal om bij te wonen.

Het is zo mooi dat er in Sri Lanka nog geen massatoerisme is want hierdoor maak je echt speciale dingen mee. De hele trekking hebben we geen toerist gezien. Wij vinden het speciaal om het leven van de Srilankaan te zien en de bevolking vindt het speciaal om ons te ontmoeten. We eindigde de trekking op een doorgaande weg en een politieman was zo aardig om een tuk tuk te regelen om weer naar Ella gebracht te worden. Onderweg kregen we een lekke band, waarschijnlijk omdat de chauffeur achtelijk hard de bergen afreed. Na 10 minuten aan de kant te hebben gestaan kwam de lokale (voor de oorlogse) bus voorbij waar we de route mee vervolgde.

In Ella lekker op het terras een biertje gedronken en daarna weer de tuk tuk in gestapt om een van de grootste watervallen (Rawana fall) in de omgeving te bewonderen. Mooi om te zien, zeker met alle aapjes die er slingeren. Op de weg lopen veel zwerfhonden en loslopende koeien dus is het vaak een geslinger om ze te ontwijken. De tuk tuk chauffeur was ook niet de allerbeste want toen we een bus gingen inhalen en langzamerhand bij een bocht aan kwamen en maar gelukkig net op tijd de bus inhaalde stonden we zonder benzine langs de weg. Dat ging net weer op het nippertje goed. Na met een fles wijn met benzine erin getankt te hebben konden we weer verder.

We hadden een druk programma vandaag want om 17.00 begon de kookles bij de vrouw van het guesthouse. We hebben in het kleine keukentje kruidige curries, aardappeljes, salade en devilled prawns en nog vele andere lekkere dingentjes klaargemaakt. Uiteraard mochten we de grote en veelzijdige maaltijd zelf opeten. Dit is de lekkerste keer dat Cees in Sri Lanka heeft gegeten ;-).

In het dorpje nog even geborreld en een spelletje gespeeld, het was een drukke maar erg mooie dag.