De hele lange busrit naar Cambodja

Vandaag ging de reis verder naar Cambodja. We zagen de grens al dus ver rijden kon het niet zijn. Om 8.00 uur werden we met een bootje naar het vaste land gebracht en om 9.00 uur vertrok de bus naar de grensovergang. Een half uurtje later begon de papierwinkel. Bij het eerste hokje kreeg je een stempel om je uit te schrijven uit Laos. Bij de partytent moest je een formulier invullen dat je niet ziek bent, zelfs je temperatuur werd gemeten. Bij een ander hokje moest je je visum gegevens invullen en daarvoor betalen. Alleen was ons verteld dat we konden pinnen aan de grens, dit was niet het geval en dus hadden we een probleem. Gelukkig boden 2 israelische meiden aan om ons het geld te lenen. Nu houden we daar niet van maar we hadden geen keus dus waren blij met hun hulp. Om 12.00 uur vertrok de bus pas. Het was een hobbelige weg en de bestuurder toeterde overal, als hij ging inhalen (gebeurde elke minuut), als hij mensen op straat zag lopen, als hij een dorpje binnnen kwam rijden of als er beesten over de straat liepen. Ze toeteren allemaal maar deze buschauffeur was wel erg extreem en zijn toeter was heel hard. Het was ook een lijnbus want overal stapte mensen uit en in. Om 15.00 uur hadden we een lunch in Kratie. Het begon te regenen, wat is dat nou???? Sonja ging achterop een scooter naar de bank, we wilde toch graag wat eten. De cambodjaanse mensen zijn over het algemeen arm maar ze hebben wel allemaal 1 of 2 mobieltjes die ze de hele dag gebruiken, waardoor wij moeilijk konden slapen. Om 21.00 uur kwamen we in de regen aan bij een restaurantje waar we moesten overstappen. Sonja was aardig chago geworden, het was hemelsbreed maar 300 km en we hadden nu al de helft van Cambodja gezien. Het enige voordeel hiervan was dat we wel een beeld hadden van Cambodja. De huizen hebben hier een andere stijl, de mensen hebben een breder gezicht en de huid is donkerder getint. Ook de kinderen werken hier, ze komen elke keer met eten langs. Ze zijn het land ook aan het opbouwen want overal zijn ze aan het bouwen en er zijn veek nieuwe bomen gepland. Om 00.00 uur kwamen we aan in Siem Reap, een grote stad. We werden bij het busstation afgezet en daar moesten we nog een tuk tuk pakken naar een guesthouse. Achteraf konden we wel lachen om deze lange dag, maar dit doen we niet nog een keer.